گالری رویاهای من

آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر ، با آن پوستین سرد نمناکش
باغ بی برگی
روز و شب تنهاست
با سکوت پاک غمناکش
ساز او باران ، سرودش باد
جامه اش شولای عریانی ست

بقیه در ادامه مطلب...

مرا به جرم همین شعر متهم کردند

و ... در توهمشان، فتح بر قلم کردند

سپیده، باز قلم ها نوشت از راهی 

که پای هم قدمی را در آن قلم کردند

بقیه در ادامه مطلب...

امشب غزل مرا به هوایی دگر ببر تا هر کجا که میبردت بالو پر ببر
تا نا کجا ببر که هنوزم نبرده ای اینبارم از زمینو زمان دورتر ببر

اینجا برای گم شدن از خویش کوچک ست جایی که گم شوم دگر از هر نظر ببر
آرامشی دوباره مرا رنج میدهد نگذار در سکوتمو سوی خطر ببر , نگذار در سکوتمو سوی خطر ببر

دانلود و ادامه ی متن آهنگ در ادامه مطلب...

مدتی است در فضای مجازی این شعر دست به دست شده و از سروده های فردوسی نامبرده شده به بررسی این شعر می پردازیم

آیا شعر بالا از حکیم ابوالقاسم فردوسی است؟

نقد و یررسی این شعر را در ادامه مطلب بخوانید...

چند گاهیست جام احساسم
از تب اشتیاق ، لبریز است
شده ام مولوی که درمانم
افق دور دست تب ریز است

بی تو من یک کویر تبدارم
تشنه ی مهر آسمانی تو
لطف باران تو سپرده مرا
دست « صحرای » مهربانی تو

بقیه در ادامه مطلب...

برای مشاهده در سایز اصلی آن را ذخیره کنید

باقی تصاویر در ادامه مطلب...

تو مثل ِ سرزمین ِ من بـــزرگی
که هر شب داره به تاراج میره

یکی از دامنت میره به معراج
یکی با دامنت معراج ، میره !

همون جایی که بـــــه تیراژ ِ موهات
کتاب ِ ضــعــفــتـــو ، تالیف کردی

بقیه در ادامه مطلب...

یک شعر تازه دارم ، شعری برای دیوار 
شعری برای بختک ، شعری برای آوار

تا این غبار می مرد ، یک بار تا همیشه 
باید که می نوشتم ، شعری برای رگبار

این شهر واره زنده است ،‌اما بر آن مسلط 
روحی شبیه چیزی ،‌ چیزی شبیه مردار

ادامه شعر در ادامه مطلب...